Pin Up Casino: Estonya kumar mevzuatı, birkaç on yıl boyunca dramatik değişiklikler geçirdi ve girişimcilerin ve sıradan amatörlerin çıkarlarına saygı gösterilmesine iyi bir örnek teşkil edebilir. Devlet yetkilileri bir yandan kumarın her türlüsünü yasallaştırırken, diğer yandan operatörlerin sorumlu kumar ilkelerine sıkı sıkıya uymasını şart koşuyor. Bu yaklaşım meyve veriyor ve Estonya’nın kumar vergileri yoluyla bütçenin önemli bir bölümünü oluşturmasına izin veriyor.
Şimdi, Moskova Bölgesi topraklarını aşmayan bir alana sahip en küçük Baltık devletinde sadece 1,3 milyon insan yaşıyor. Resmi tahminlere göre bu ülkede yetişkin nüfusun %4’ü kumar oynamayı seviyor. Onlar için 50’den fazla kara tabanlı kumar kuruluşu ve 20’den fazla çevrimiçi kumarhane var.
Kumar işinin tarihi
Estonya, SSCB’de yasal kumarhanelerin ortaya çıktığı ilk cumhuriyet oldu. Kumarhanelerden biri 1989’da Georg Ots feribotunda açıldı ve ağırlıklı olarak İskandinav ülkelerinden gelen yabancı turistleri çekti. Bir kerelik 1200 yolcu taşımacılığı için tasarlanmış ve Tallinn – Helsinki – Tallinn güzergahı boyunca dolaşan Estonya nakliye şirketinin amiral gemisiydi.
Aynı yıl, başkentte ilk kara tabanlı kumarhane kuruldu. Şehir merkezindeki Palace Hotel’in kapılarını ziyaretçilere açtı. Finlandiyalı bir girişimci olan Pekka Salmi tarafından karlı bir iş organize edildi ve bahisler yalnızca döviz cinsinden kabul edildi. Kumar kurumu, Tallinn’in zengin sakinleri ve yabancı turistler arasında popülerlik kazandı ve 1991’de ilk rakibi Casino Monte Carlo’ya sahipti.
1990’ların başında, bağımsızlık ilanından sonra ülkede slot makinesi salonları açılmaya başlandı ve ilk büyük operatörler olan Olympic, Kristiine, Play-In Casino Group ortaya çıktı.
Pin Up Casino: İlk kumar yasası
1990’ların ortalarında, Estonya’da birkaç büyük ağ kuruldu ve kumar endüstrisinin yetkililer tarafından düzenlenmesi konusu akut hale geldi. 1994 yılında Ulusal Meclis (Riigikogu) temsilcileri piyango yasasını kabul etti ve ertesi yıl Parlamentonun VIII. toplantısı kumarı onaylamak için oy kullandı. 3 Temmuz 1995’te Cumhurbaşkanı Lennart-Georg Meri belgeleri imzaladı.
Resmi olarak, devlet, ticari şirketler arasında oyunlar düzenleme ve bu tür faaliyetler için lisans dağıtma tekel hakkını güvence altına aldı. Belge, kumar eğlencesinin sınıflandırmasını tanıttı. Bunlara şunlar dahildir: şans veya şans için (slot makineleri, rulet, barbut vb.), beceri için (poker, blackjack ve zaferin diğer şeylerin yanı sıra katılımcıların becerilerine bağlı olduğu diğerleri) ve çekilişler ( spor bahisleri).
Kanunda yer alan hükümler, kumarhane sahiplerinin, ziyaretçilerinin ve düzenleyici kurumun temel hak ve yükümlülüklerini tanımladı:
- Piyasaya girmek için bir işletmecinin 10 yıl geçerli bir lisans alması gerekir. Her 5 yılda bir belirli bir kumar kuruluşunun çalışma iznini onaylaması gerekir. Lisansların dağıtımı, Maliye Bakanı’nın başkanlığında özel olarak oluşturulmuş bir komiteye emanet edilmiştir.
- Kumar organizasyonu yapan bir şirketin asgari izin verilen sermayesi 2 milyon krondur (yaklaşık 175 bin dolar). Bir lisans vermek için devlet ücreti 600.000’dir (50.000 $).
- Karasal kuruluşta en az 4 adet oyun masası ve/veya 8 adet cihaz kurulu olmalıdır.
- Bahisler, kumarhanenin nakit masasında parayla değiştirilebilen jetonlara yapılır. Operatör, ziyaretçilere oyun için kredi verme hakkına sahip değildir.
- 21 yaşından büyük kişilerin kumar eğlencesine katılmasına izin verilir. Kumarhane sahipleri ve çalışanlarının işyerlerinde oynamaları yasaktır.
- Yasayı çiğnemek için 1 milyon krona (85.000 $’dan fazla) kadar ceza verilir.
Çevrimiçi kumarın yasallaştırılması ve operatörler için sıkılaştırma gereksinimleri
Estonya’da modern kumar endüstrisinin oluşumunda önemli bir kilometre taşı, 2008’de kabul edilen yasal değişikliklerdi. Çevrimiçi kumarhanelerin yasallaştırılmasına yönelik ilk adım olan yasal alanda uzaktan kumarın tanımı sabitlendi. Kanun, mevcut sistemde başka değişiklikler de öngördü, ancak yetkililer zor bir durumda hareket etmek zorunda kaldı.
Bir yandan 2000 yılının başından itibaren ülkede kumarhanelerin sayısı her yıl artmış, bütçe gelirleri artmıştır. 2001 yılında Estonya’da kayıtlı 2200 otomatik makine varsa, 2007’nin sonunda sayıları 5165 adetti. Ülkede faaliyet gösteren toplam 170 kumar işletmesi, 74’ü Tallinn’de bulunuyordu. Kumarhane sayısındaki artış ve vergi oranlarındaki artış, devletin ücretleri 2000 yılında 88 milyon kroon’dan 2007’de 466,7 milyona çıkarmasına izin verdi.
Aynı zamanda, kumarın tamamen yasaklanmasını talep eden kamu kuruluşlarının memnuniyetsizliği artıyordu. Aktivistler birkaç kamu eylemi düzenlediler ve medyada kumarhanelere karşı geniş çaplı bir kampanya başlattılar.
Bu koşullar altında milletvekilleri, çevrimiçi kuruluşların kanunla yasallaştırılmasının temellerini attılar. Operatörler için gereksinimleri mümkün olduğunca sıkılaştırmak zorunda kaldık ve daha sonra belgede kullanıcıların kumar sitelerinin müşterileri arasından kendi kendilerini dışlama hakkını açıkça belirttik.